Biz ağaç,
ağaçta elma,
elmada iki kurduz.
ağacımızın meyvasından,
yiyiyorsun yanlarımdan,
bende senin yanından.
varsın olsun yiyelim elmamızı.
ama elmamız bittikten sonra,
terketmeyelim ağacımızı.
hem..
elmamız biterse budefa...
ağacımızı kemiririz.
ağacımız tükeninceye kadar zaten...
biz ömrümüzü çoktan tüketiriz.
Kayıt Tarihi : 3.4.2007 15:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!