İki ağaç, bir çocuk Şiiri - Cevat Çeştepe

iki ağaç olalım, yan yana duralım
yapraklarımızın rengi benzemesin
ama birbirlerini sevmesini bilsin
bir çocuk geçsin tam önümüzden
dudağında annesinden kalma bir türkü
gözlerinde o günlerin ağır hüznü.
çocuğa, dallarımızda salıncak kuralım.

“şimdi elimize bir beyaz kağıt alalım”

iki ağaç olalım, gölgelerimiz karışsın.
yoncalar açsın köklerimizin üstünde
ama hepsinin dört yaprağı olsun.
kırılmış umutlara perçin gibi yapışsın
her sabah taze bir dünya sanki
güneşlerin aydınlığı üstümüze dolsun.
ve her günümüzün adı yarın konsun.

“yanında renkli kalemlerimiz olsun”