İki adam, bir narin. Şiiri - Elcan Bayram

İki dam, bir narin.

Bir Eylül günü,
bir çay ocağı ve biz.Karanlık almışken bir akşamüstü
oturmuşuz öyle üç kişi.
İki erkek,
bir kadın.

Sigaralar yakılmış, yakılmıştır elbet,
içkiler içilmiş, içilmiştir elbet,
dertler danışılmış, o ne söz
teselliler verilmiş, o ne söz
çözümler saklanmış, saklanmaz mı?
gözler yaşarmış, yaşarmaz mı?
acının verdiği gülüşlerle o başıboş hal,
bir duman bitince yanar yeni derhal.

Ağzını açan anlatıyor nasıl sevdiğini.
ki bilirsin sevilenler de terk etmişler belli,
sevenlerini.
Yeniden açmışlar, bahar, çiçek, kuşlar gibi
yaşıyorlarmış gamsız mayhoşlar gibi.
O üç kişi sarılmış kadehine,
içtikce hababam saydırmış kadere.
yazabildiyince dökmüşler acıyı şiirlere.
Garip haldir ki, ey canım,
şiirler okunup avuturken bir başkasını,
biz,
yeşeremiyoruz.

Mutluluklar sağlam durur mu,
kurulursa eğer çile üstüne?
Biri söylesin şunu,
nasıl unutulur
göğüs ağrısı birdenbire?!
Bir içki yok mu canım,
iyi gelsin şu kedere?
Sevilenler unutmuş severken bir başkasını,
biz,
yeşeremiyoruz.

Bak burda üç kişiyiz.
Yalnızlık başımızdan aşkın,
yokluklar belimize bağlı.
Nasıl boşalır bu ser
mevcut mu bir devası?
Hababam saydığıma bakma
Böyle güzel,
böyle hoş,
seviyorumm.
Gitmişsen de ne ala.
Mutlusundur elbet oralarda
Bu yalnızlığı iyi tanırız biz.
Belki bir gün uyuşuruz,
doğru!
yeni sevgiler bulur,
belki de kavuşuruz.
Divane kurar ya öyle sermest sözler,
bakma öyle kahkahasına gülüşüne,
böyle acıyla kimseler yeşeremezler.

Elcan Bayram
(Eylül 5, 2013)