İki Adam Şiiri - Şefik Akboğa

Bir zamanlar iki adam vardı
Martılara simit atan
Gençliği mazide, hayalleri yarıda kalan
Görev olunca herşeyi başaran kendine geç kalan
Şimdi soruyorsunuzdur kim bu iki adam
Birinin adı Şefik diğerinin adı Osman
Birbirbirinin kopyası kaderleri
Hüznüde sevincide aynı
Farklı olsada hikayeleri
Bir resimde gördüm bugün bizi
Beraberiz yanyana cancana
Abi kardeş gibi, olması gerektiği gibi
Eminönünden galataya, Üsküdar'a
Eyüpten sultan Ahmet'e, İstiklale
Gezmiş gelip geçmişiz
Geçmişte bir resimde yer etmişiz
Gelişlerimiz oldu birbirimize
Yağmur gibi rahmet gibi
Çocuklarımızla rızıklandık
Erva, Yaren ve Ahmet gibi
Gidişlerimiz oldu yine rızasız kalp yarası
Yeri geldi açıldı işte bu iki adamın arası
Kopmadılar birinin canı yansa uzak olmadılar
Gurur yapmadılar bahane aramadılar
Olması gereken yerde oldular ve durdular
Kendimizi unuttuk sevdiklerimizin varlığında
Resimlere bakınca hatırlıyor insan o iki adamın var olduğunu
Şimdi o iki adam ne kadar var ,ne kadar yok ne kadar hala o adam
Sorsak ne diyor diyeceksin belkide bu adam.
Hatırlayın diyorum o iki adamı
Hepsi bu .