“Bir deli, bir kuyuya taş atar
Fesat, bir söze binbir yalan katar
Kaynatırlar kazanı, yalan söze;
Utanmaz! . Şehrin ikbalini satar.
Beni bırakıp gittin yad ellerde
Adın kaldı şarkılarda, dillerde
Garibim bilsen, yalnızım artık ben
İçime ateş atan söz dillerde
Merhameti bıraktın yad illerde.
Göç etti bu şehrin harsı, yıllar boyu
Güç gitti derman kalmadı, renkler koyu
Bir ah çekti, bin vah işitti derinden
Taşlar oynadı birer birer yerinden
Viran olan beldeye baykuşlar konmuş
Yüreğimin ışığı şamdanlar sönmüş.
(10.06.2006 Elazığ)
Bedrettin KeleştimurKayıt Tarihi : 19.11.2006 23:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!