yaşamak bahar bence
ben kışları
ömürden saymıyorum
yaşamak agız dolusu gülmek
sevmek bence
ben sevgisiz gecen günlerimi
yine ölümdü kapımı çalan
soğuk, ağır ve tanıdık bir acı
ben yine senin yokluğuna ağladım
hani o güven veren duruşun
ağlama de gibi bakışın var ya
ben onu aradım
pırıl, pırıl,
gülen
gözlerim vardı benim
kötülerden habersiz, yüzüm
umutla baktığım yarınlarım
birer, birer terketiler beni
artık susmayacağım
yordu beni bu sessizlik
yenildim......
savaşmaya yemin ederek dirildim
ekmeğime,
alın terime
yoldan gecen esmer adamlara bakiyorum
sana bakar gibi
hayataki herseyi unutup
ellerimi acip Tanriya bir kerecik yuzunu
gormeyi diliyorum
aklima gelince yoklugun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!