bütün hayatım kavgaya engel olmakla gecmış
ozgür bırakıyorum seslerı
artık kavgalar yapılsın
kim ne kadar bagıracaksa bagırsın
kıyamet kopsun artık
neden yaptın bunu dşyeceksınız
ben,
gözleri hüzünlü bakan kızım
gözlerimin rengine yakışır hüzün
ölmekten hiç korkmam ben
seninle hesabım bitmedi,
hesaplaşmadan,ölmeyecegim
gözlerimin ardında
kontrol edemediğim
tonlarca yaş
gizlendi
her nefes alışımda
bir damla kendini kurtarıyordu
saatlerce oturup
havadan sudan konuşmamız
konuşurken gözlerinden kaçışım
en kötü anımda sana gelişim
tesadüf değil
ansızın
gittiğin gün
cığlıklarıma
yalvarmalarıma
aldırmadın
beni terketin sanmıştım
sen 36 yaşında
aklımda hiç ölüm yok
dalgamı geçiyor bu insanlar?
acilin odalarını bir bir dolaşıyorum
her kapı bir umut,
burdadır diyorum
siz gidince
evin camlarına
karanlık yerleşiyor
arabanın durduğu yere
küçük bir kızın
gözyaşları...
geçen yıların
fırtınasına inat
engin denizlerde
küçük bir sandalda gibiyim
tatlı, tatlı salanıyorum
bir boşluk ki, anlatamıyorum
ayrılıklar
ölüm gibi değildir
katmer katmer
kırğınlık çöker yüreğine
alev alev pişmanlık
ayrılıkta
omuzlarımın aniden
çöküşünü
gözlerime izinsiz oturan
hüznü
bütün dünyaya
baş kaldırışımın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!