İhtiyar Yalnızlık Şiiri - Müjdat Şan

El ayak çekilirken ömründen
Zirvesine ulaşır usanmışlıkların
Film şeridi gibi gözlerinin önünden
Kırıntıları geçer yaşanmışlıkların

Aldırmazsın gecenin sessizligine
Gündüzler birsey ifade etmez olur
Sevdiklerin çeker gider kendi evine
Yalnızlık gelir yine yoldaşin olur

Ne yeşilden haz alırsın ne maviden
Tadı tuzu kalmaz yaşanan günün
Bağrına bir hüzün çöker aniden
Yeniden yeniden başlar sürgünün

Ara ara tebessüm gelir yüzlerine
Aynalarda aradığını bulamazsın
Perde çoktan inmiştir gözlerine
İstesende artık mutlu olamazsın

Belki sabahın körü belkide gece
Bir bir cekiliverir bütün damarların
Sahip degilsindir artık eskisi güce
Boşadır çırpınıp kımıldamaların

Bitmez sandığın yılların hepsini
Tukettin işte geldi geçti tamamı
Can tamamlamıştır artık hapsini
Sefere çıkmanın tamda geldi zamanı