Yorgundu ihtiyar
Dertleri vardı
Gözkapaklarında yaşamın ağırlığı
Yaprak gibi sallanıyor.
Birazdan düşer toprağın üzerine
Rüzgara kapılıp gider
Belki bir nehirden süzülür yamaçlardan
Üzgündü ihtiyar
Hüzünleri vardı
Gözlerinde canlandırdığı umutları
Birer birer tükenirken
Kayboluyor geçmişin kalabalığı arasına
Düşüp yuvarlanıyor geriye
Belki başladığı yere dönmeli dünden
Yalnızdı ihtiyar
Sessizliği yanında
Ve kendinden uzaklara sığınmıştı
Elleri arasında başı belli ki çaresiz
Yüreğindeki ateş sönmüş
Çizgiler dökülmüş yüzüne
Alt üst olan yaşamın yıpranmışlığından.
Hayatını bir kuş gibi süzüyor gözlerinden
Gemiler kalkıyor artık düşlerinden
Yüklenen umutları alarak
Ve kırgınlık dolu bakışlar arasından çalınan hayaller.
Kayıt Tarihi : 30.7.2012 12:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gemiler kalkıyor artık düşlerinden
Yüklenen umutları alarak
Ve kırgınlık dolu bakışlar arasından çalınan hayaller
Ağlıyor ihtiyar
Demir almış gemilerle giden düşlere hıçkırarak
Ve bilirki o gemiler bir daha asla dönmeyecekler
Tebrikler sayın Devecioğlu..
TÜM YORUMLAR (3)