Sararmış yaprakları arasında ömrün,
Gönlü buruktur hep
İhtiyar.
Sevdi sevildi de doyasıya,
Bulamaz bir daha o hazları
İhtiyar.
Acı da gördü hem derinden,
Yüreğine taş bağladı
İhtiyar.
Bir kış kaldı belki yaşanacak,
Bahara çıkar mı bilinmez
İhtiyar.
Kayıt Tarihi : 28.3.2013 14:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!