Tükenmiş takati kalmamış gücü
Bastona dayanmış gelir ihtiyar
Çıkamz tahtına kaybolmuş tacı
Ahrete boyanmış gelir ihtiyar
Vazgeçmiş dünyadan seyretmez onu
Gözleri görmüyor doğru yolunu
Felek kırmış kanadını kolunu
Aradığın nasıl bulur ihtiyar
Bir adım atar bir saat durur
Kimseye dert açmaz ondadır gurur
Yorulur kervanı yol iki olur
Bilmediği yerde kalır ihtiyar
Çilenin altında kaldıran olmaz
Bi Allahın kulu yanına gelmez
Oğlu kızı gelini nerede bilmez
Kimsesiz yabancı olur ihtiyar
Daha şimdiden görür gibi Ubeyde
Birgün kocayacak fakirde beyde
Kimseden kimseye yokmuş bir fayda
Sanki yaşamamış ölür ihtiyar
Kayıt Tarihi : 16.1.2012 23:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir gazetedeki ihtiyarın resmine
![Ubeyde Kunduz](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/16/ihtiyar-77.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!