Nasılda perdelenmiş nur dolu gözün,
Donuk bakışlarınla acep nerdesin?
Dolmuş çizgilerle, buruşmuş yüzün,
Bir kırık ney misali inliyor sesin.
Bizim diyarlardan Nurlu ihtiyar!
Haberler veriyor saçlarındaki kar,
Belli ki sana da yolculuklar var!
Ölümün habercisi mi, kesik nefesin!
Her kuşluk vaktinde maziye dalan,
Bu günü yaşayıpta geçmişte kalan,
Faniymiş dünya, yalanmış, yalan,
Diyorsun kendine, gayrı neylersin!
Yok artık ilerisi, bu son istasyon,
Matlaştı bütün renklerdeki ton,
Bir dostu Hüda' nın beldesine kon,
Bizlere de şefaat müjdesi gelsin.
Her bakışımda gördüm kendimi sende,
Zamanla eskiyen bu zavallı tende,
Gözüm yok makamda, rütbede, ünde,
Yeter! Halk iyi, Hak müttaki bilsin.
Kayıt Tarihi : 4.4.2011 01:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!