Odam yüreğimin ateşiyle ısınıyor
Dışarıda kuru bir ayaz
Camları buğulanıyor evimin
Ellerim resmini çiziyor pencereme
Duvarlar kulak versin sesime
Ortak olsun mazide kalanlarıma
Anılarıma, gözyaşlarıma
Ve tükenmeyen inancıma şahit olsun.
Derdime derman ceviz ağacından saz
Ağıdımı duysa koşar yalnız bırakmaz
Ben sana deliyim, o da bana biraz
Birde kalemim var, aşkımın tanığı
Duygularımın söz olup içinde saklandığı
OLmadığı kadar isyankar
Dolmadığı kadar doldu aşikar
Ne aman eder
Ne de bir damla sır tutar
Anlat! de yeter
Söyler sana tüm sözleri
Kalem denen ihtiyar...
Kayıt Tarihi : 14.12.2007 18:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ercan Başak](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/14/ihtiyar-43.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!