İhtiyar Şiiri - Safure Yıldırım

Artık geliyordu yolun sonuna
Bastonu bile tutamıyordu
titrek elinin altında
Sendeleyerek geldi
zor oturdu bankın ucuna
Az kalsın düşüyordu tutunmasa.
Şöyle geri çekilip
Yaslandı bir arkasına
Nasılda yorulmuştu
Sanki bunca yılı yürüyerek almıştı
Önceden böylemiydim
3 adımda yorulur muydum?
Diye hayıflandı yine
Son zamanlarda hep aynı saatte
Hep oraya gelirdi.
Derin bir nefes alır
sonra etrafına bakar
Ve uzaklara, ta uzaklara bakar
Bakar ve dalardı.
Kendi bugün burda
Yüreği ve beyni geçmişlerde
Halen eskilerde gezinirdi,
Yarın olur mu olmaz mı
bilmezdi,
Belki de onu
Kendi kafasynda bitirmişti....

ilkim