İhtiyar Şiiri - Yüksel Uca

Sağa sola koşan insan
Yaşlanır adım atamaz
Enginleri aşan insan
Kaşığı dahi tutamaz

Sıhhati, kuvveti gider
Gözünün ışığı söner
Yeniden en başa döner
Geçmişini hatırlamaz

İnsanoğlu aciz beşer
Ayağa kalkamaz düşer
Tek başına sefil yaşar
Kapısını kapatamaz

Kimse kapısını çalmaz
Oğlu kızı gidip gelmez
Ne söylediğini bilmez
Derdini pek anlatamaz

En yakını selam vermez
Komşusu halini sormaz
Kulak duymaz, gözü görmez
Üstüne yorgan atamaz

Kurur hayatının dalı
İhtiyarın budur hali
İki büklüm olur beli
Yatakta rahat yatamaz

Sen de olursun ihtiyar
İhtiyarlara müjde var
Hizmet eden ne bahtiyar
Her insan bunu yapamaz

Yüksel der ki budur sonun
Damardan çekilir kanın
Bu asla değişmez kanun
Kimse kimseye satamaz