Sonsuz kederine değil,
Gözlerinin içi gülen çocuklarına ihtiyacım var.
Ağlayışların değil,
Duvarlarından kahkahaların yankılandığı bir şehre ihtiyacım var
Ağlama duvarları olmamalı şehrimde
Olmamalı dünyada.
İnsanlar öğrenmeli duvarlara ağlamamayı
Birisi anlatmalı onlara gülmeyi
Gülmeyi duvarlara
Gülmeyi bir ağaca
Gülmeyi bir buluta
En mühimi gülmeyi bir insana
Ama yine de unutmamalı hüzünlenmeyi
Sevinci değerli kılan hüzünlerdir elbette.
Susuzluğun yağmuru
Hasretlerin kavuşmayı değerli kıldığı gibi
Sana ihtiyacım var
Ve senin gözlerinin içi gülen çocuklarına ihtiyacım var.
26 Ağustos 2002
23: 08
Kayıt Tarihi : 21.12.2002 23:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!