Buğulu gözlerim vuslat demlerken
Yüreci(ği) m üşüyor, elimde ne var
Firari duygular depreşip erken
Umudum bir ceylan ürktüğü kadar
Olmasında yağsın bütün mevsim kar
Harelense sevda, tutuşur efkar
Gül kurusu hasret, kalır sımsıcak
bir delişmen aşktan beri sonbahar
İçime saplanan alevden bıçak
Olmasında yağsın bütün mevsim kar
Onlar da gurbetten yana uçmuşlar
Teselliydi biraz, yok şimdi kuşlar
Feryadımı sayha sayha duymuşlar
Sonunda virana dönmüş bağlar var
Olmasında yağsın bütün mevsim kar
Bir başına nasıl kalırsa yetim
Kah, mükedder, kah bi-neva gurbetim
Şimal yelleriyle çak çak suretim
Dil-i derunumda buzdan dağlar var
Olmasında yağsın bütün mevsim kar
Beyaz kefeninde ölümü toprak
Hangi ızdırapla düşer son yaprak
Düşündüm dahası hep kıvranarak
Ruhuma düşecek nice çığlar var.
Olmasında yağsın bütün mevsim kar
Kayıt Tarihi : 3.1.2016 23:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!