İhtilâl İstiyorum Şiiri - Osman Öcal

Ey, kut yolunda adsız asil soylu bahadır!
Yurtluya yurt yapılmaz altın otağ ak çadır.

Türk vatanı demeden kapan kapana payı,
Sürü tutan çakallar genişletir halkayı.
Duyduğun hışırtıya su sesine kulak ver,
Utku gaflette değil hainler olmuş maşa;
Zerre zerre ezilip delinmeden kara yer,
Dalgalandır sancağı kubbe inmeden başa;
Akıncıda bir yaşam Börü Budun töresi,
Yem olmadan haine Türk’ün kutlu ülkesi.

İhtilal istiyorum tarih tekrar yazıla,
Özgür bir budun için vey boyansın kızıla.

Ulu Türk gençliğine seni çıkardım ulak,
Eğlemesin başında arı su köhne bulak.
Kanat vurup kartalca ökseli bel aşarak,
Mahmuzla al tayını yakına gelsin ırak.
İdil gibi kaynayıp Tuna gibi coşarak,
Tanla uyansın gece son otağı son durak.
Kurt kanı taşıyanın başına gelsin usu,
Hazır olsun sefere başbuğların ordusu.

Vatan acze düşünce sürülür mü keyfiyet,
Bir istiklâl uğruna ödenmiş bin bir diyet.

Son mekân Tanrı dağı kuşanılsın pusatlar,
Diz vurup toy yiğitler kişnesin yılkı atlar.
Delişmenler ülküsü ve Kür Şad’ın ruhuyla,
Altın yay yülekli ok kara zırhı delişim;
Kağanların emrinde tiginler ordusuyla,
Unutulmuş olamaz tarihe yön verişim.
Gökbörü’nün izinde patlasın şah damarım,
Büyük turan yurdunu çevirsin ruh duvarım.

Kararmadan mavi gök sağılmadan yıldızlar,
Hain emellerine kavuşmadan kansızlar,
İhtilâl istiyorum kan tutmayan ihtilâl,
Güneşimiz batmadan yere düşmeden hilâl.
Öyle bir ihtilâl ki tutsun bütün acunu,
Donatsın bayrak bayrak kalelerin burcunu.
Boyun eğmek mi asla kırılmalı zincirler,
Dirilmeli yeniden gökçe kız börklü pirler.
Özge Tanrım öz Tanrım ululardan ulusun,
Türk’ü titret yeniden dağdan dağa ulusun.
Sıralanıp dokuz tuğ yürüsün tümen tümen,
Uğultuyla uyanıp kucak açsın Ötüken.
İhtilâl istiyorum damarımda ihtilâl,
Kavgalıyım kendimle başıma vurdu celâl.

Öyle bir ihtilâl ki beni bana döndürsün,
Türk’e kefen biçenin ocağını söndürsün.