İhsan Saka Şiirleri - Şair İhsan Saka

Gök ahir zamana büründüğü vakit
Bir nida yükselecek etraftan
Bir nida ki sanki nur-u sakit
Kalkacak o vakit nevi beşer mezardan
Kemik ve toprak birleşecek nazardan
Fayda yok artık ne anadan ne babadan

Ne acılar anlatabilir seni
Ne de sen acıları.

Kalbimin düştüğü yerde,
Sen bulabilirsin acılarımı.

İçimde bir sıkıntı var zamanı yıkıp geçen,
Umutlarımı tüketen bir sıkıntı.
Başımdan sessiz çığlıklar dönüyor
Gözlerimde hıçkırıksız yağmurlar damlıyor
Kalbim ve dilim izdivaçtan ayrıldılar.
Suskunluğa giden sesim düğümlere takıldılar

Sineme sinen yalnızlığın kördüğümü
Bilmezler ki seni nasıl gördüğümü
Ay'ı parçalar güneşi söndürdüğümü
Bilmezler ki seni nasıl gördüğümü

Ey celladın yüzüne aşkın hançeriyle vuran

Sana bir takım özümsenebilir düşler biriktirdim.
Yazgısı, ütopik bir dünyanın mutlak adaletini sağlayacak güçte
Kaygım, sana ulaşamadan belki kelimelerim tükenecek.
Bendim bu yasanın hükmüne karşı savaşan
Hata ettim, beş kuruş cebimde yokken isyan çıkarmaya.
Ölüm bana bu kadar yakınken o zaman kavramıştım sana olan inancımı

Evet yine de beklerim bir umut
Alaborz olsa bile gemim batarsa hayalerim
Ama yine de bir umut beklerim
Son sözün hayır olsa bile
Yine de bir evet beklerim.

Ey dıl ile gülen can-ı canan
Eyleme beni rûhi bedenden cüda
Arifan ile gül bu aciz vücuda
Göreceksin hayat-ı mürebbiyen ’in olacak
Her daimi iki cihanında

Sizle birlikte en köşede oturup saatlerce konuşuyorduk
Evet
Konuşuyorduk
Yine sıradan bir geceydi
Şiirler yeniden yazılacak kıvamdaydı
Ay her zamanki gibi kocaman ve ışıltılı

Zamansız bir mekânda, ışıldayan gökyüzüne diktim gözlerimi. İlkin derin bir iç çektim.
Sonra dilimde şu cümleler döküldü;
" Gökler ve yıldızlar yeryüzündeki zulmü görüyorlar mı?
Veyahut bize ağlıyorlar mı?
Acaba dedim sonra,
Acaba, yağan yağmurlar göklerin gözyaşları olabilir mi?

Bilmem hiç kendine sordun mu?
Ben Müslüman mıyım diye?
Ey güzel kardeşim!
Biliyorum kimliğinin arkasında “İslam” yazıyor
Peki ya ön yüzünde de öyle yazıyor mu?
Dilin “ben İslam’ım” diyor,