Van’ın sokaklarında ıssız ve sessiz bir adam
Kimi kimsesi yokmuş, ne geziyor bu diyardan?
Belliki ümidi kesmiş anadan, babadan, yardan
Az zamanı kalmış göçüp gidecekmiş bu diyardan.
İçindeki matemi duyuyorum sanki ta bu odamdan
VE GÖZLERİN
Ve gözlerin
Öyle ışıl ışıl ki
Güneşimi söndürseler bir bakışın ömrüme ömür katacak
Aynı nur-u şems gibi
Bakamaya cesaret edemiyorum gözlerine
Ben suyu ararken gecenin birinde
Yalnız bir gül gördüm ıssız bir çölde
Arzuladığım suyun biçim ve rengini hayal ederek yaklaştım o güle.
İnsanlığın durmadan büyüyen bir ağaçtan ibaret olmadığını gördüm o gülde.
Zaman ve mekan birden değişti gözümde
Çöl ve deniz,
Sabrın göklerde yağdığını hatırla
Üzerimize aşkı kâinatın yaratıldığını anımsa
Mürekkebler okyanus olsa yetmez bir satıra
Elle tutulmaz gözle görülmez bir yansıma
Yankılansa ruh-u bedenden bir seda
Yalnızlık, yalnız O'na, bakma sen yaşıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!