İhsan Altınışık Şiirleri - Şair İhsan Al ...

Zulamda saklı kaldı
sana veremediğim sevdam
eşiğinden bir adım öte
geçemedim beni affet.
Kim anlar ki
mutsuzluğum koynumda

Olsun dersin bu da olsun,
ateşi içinde bir korken hala
kor sanırsın gidenler vefasını,
oysa koymaz vefasız,
giderken ardında
içmek için bir tas su bile.

Ona sunulanı
geri çeviren
yetim bir çocuk
bakışında gizliydi,
gözlerinden yaş olup
akan yüzüne.

Bir rüzgar esmişti
sevince seni,
tatlı,ılık,masumca,
derken;
Kara bir bulut çöktü,
ayrılığın adına,

Yaşasaydık,
savaşılmasını isterdik
cehaletle,
bir yer düşünürdük,
mutlu, mesut, bahtiyar
anaların hakkının

Yorgun günlerin ardından
gelene mi bu gülüş.
Suskun kitle
küsmüşlüklerine mi.
Gördüklerim gerçek mi yoksa,
ne bileyim hani

Kelebek

Ömrü olsaydı
yarını da görecekti
her çiçeği
milyon kere derecekti.

İnsan,
insan olmalı
insan,
adam olmalı
insanda,
vicdan olmalı

Boynuna asılmış
demir bir boyunduruktur
esaret.
Durup seyretmekle
olmuyor,
dökülürken umudun

Ne bir haber gelir
ne bir gün geriye gidilir,
pul olursun zaman içinde
beyninin ortasında bir urdur
ömür yongası.
Oysa,