ıhlamurlar yere düşerken
kokun sarkar burnumdan
gözlerin çarpar rüyalarıma
bir düş görür uyanırım
bir rüzgar eser utanırım
sonra bir kuş konar dikenlerin dalına
kan damlar ayaklarından
kanatlarının kırıldığını görürüm
özgürlük sarkar boğazımdan
ayak tabanlarım toprağın kokusunu arar
yere düşer uyanırım
etrafımda bir yığın insan var
öyle bir kalabalık ki anlatamam
içi boş yalnızlıkların
şimdi koşmak gelir içimden
tepe takla yuvarlanmak
nereye gitsem
hangi ağaca sırtımı yaslasam
ıhlamurlar düşer yerlere
kokun sarkar burnumdan
Kayıt Tarihi : 26.3.2022 22:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!