İhbar Mektubu Şiiri - Selahattin Durna

İhbar Mektubu

Öleceksiniz
Oğullarımız gibi
Kızlarımıza benzer
Biz susacağız
Oğullarımız ölmesin
Kızlarımız ölemesin diye

Öleceksiniz çocuklar lamı cimi yok
Öleceksiniz üçer beşer
Lamı yok
Cimi yok
Kiminiz bir mayına basacak yorgun postal
Öleceksiniz
Patlamış misket bombası
Gömülmüş ceset
Adınız Ömer diye, adınız Ali…
Adınız Hasret
Kiminiz ana karnında
Kiminiz el kadar bebek
Kiminiz okul önlüğüyle tadacak ölümü
Sıranız boş kalacak sınıflarda

Susacağız biz
Sövmesinler diye arkamızdan
Sokakta çevirip
Dövmesinler diye
Korkup kelepçeden…
Çocuklarımızın geleceği fişlenmesin
Sicilimize işlenmesin diye

Kiminiz pusuda
Namlu ışıltıları arayacak büyümüş gözlerle
Çiçeklerin ortasında
Kiminiz takipte
Şarjör sesi devşirecek cırcır böceklerinin arasından
Terkinizde gürül gürül bir hayat
Bir ateş enlemde
Öyküler yaşayacaksınız
Yazamayacağız sizi

Öleceksiniz
Ölüm bol gelecek size, biliyoruz
Paçaları uzun, yerleri kıvrık
Biliyoruz, ölüm dar gelecek,
Ölüm yakışmayacak size
Ama öleceksiniz
Mektuplar kalacak geride barut yanığı

Siz öleceksiniz
Ömrümüz uzayacak bizim
Maaşımız artacak
Madalya takacaklar bize
Kılımız kığırdamadı
Gıkımız çıkmadı diye, siz ölürken

Öleceksiniz
Sustuğumuz için
Sustuğumuz kadar
Susarken biz

Öleceksiniz; çünkü…
Ama siz sünnisiniz,
Ama siz alevisiniz; çünkü…
Çünkü
Ama Türksünüz, Kürtsünüz, Ermeni…

Öleceksiniz
Tam o sırada
Yanıbaşında olduğunuz için bir çöp bidonunun
Ya da dirilirken bir canlı bomba
Ruhunu çaldığımız bir duyarsız bedende
Ya da otuz milyon yıllık
Aklını, yüreğini, bilincini
Bir merminin beyniyle değiştirirken insanlık

Öleceksiniz
Korktuğumuz için biz
Ödü kopanlar fındık faresinden
Hamam böceğinden

Yaşamak adına
Parmak kaldırmaktan aciz
Elinize silah verip sizin
Ölümlere süreceğiz

Sizi Büyük İskender yapacağız / Atilla,Cengiz Han
Sizi Fatih,Yavuz Selim,Sultan Süleyman…
Sizi en büyük kahraman…

Öleceksiniz
Anaları hesaba katmadan
Umursamadan babaların ağlamalarını
Kardeşler bırakıp ardınızda…

Öleceksiniz çocuklar, özür dileriz
Göz yumacağız, gözümüzü yumacağız, siz ölürken biz
Görmezlikten geleceğiz
Duymazlıktan geleceğiz sizi
Nutkumuz tutulacak
Susacağız
Dut yemiş bülbül gibi

Kiminiz kod adıyla yaşayacak dağlarda
Kaç yağmur, kaç soğuk, kaç kar…
Kaç çıplak bahar
Haber bültenlerinden öğreneceğiz gerçek adınızı;
“Silahlarıyla birlikte
Ölü olarak yakalandılar”
Kiminiz kaç leylim bahar
Kulaklarınıza ezanlarla üflenen
Güzelim adlarınızla yaşamak varken
Kod adlarıyla ineceksiniz dağlardan:
“Üç Mehmetçik şehit oldu
Sağolsun vatan”

Özür dileriz çocuklar
Ölümü matah sanıp
Burnunuzdan getireceğiz hayatı
Hayatı bahane ederek
Daha…çok…
Siz vazgeçerken gözden ırak bir boylamda
Yaşanmamış aşklardan…
Yatak odalarımızda biz
Örtüp ayıplarımızı yorganların altına
Gömülüp koltuklarımıza oturma odalarında
Bölüp zamanı mutfak masalarında
Yaşamaya devam edeceğiz
Utanmadan
Yaşamaktan…

Öleceksiniz
Oğullarımız gibi
Kızlarımıza benzer
Biz susacağız
Sövmesinler diye arkamızdan
Sokakta çevirip dövmesinler diye
Çocuklarımızın geleceği fişlenmesin
Sicilimize işlenmesin diye…

Bucak / 22.05.2007