İhanetin Lekesi Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Yüreğimden dökülen her söz,
adı sen olunca anlam buluyor.
Içimde belli belirsiz adımlar,
Stabil bir hayat durağan bir nefes alış,
Saçlarım ayrılığın ayazında,
Zemheri yüreğim naçar,
Dilim dudaklarima ağır geliyor,
Sözcükler bir bir eriyor dilimle dudaklarım arasında.

Az önce delik deşik edilmiş bir fıçı gibiyim.
Senin düşündükçe azalıyorum,
Azaldıkca acıyorum,
Acıdıkça da mutsuz oluyorum.
Sahi çocuk gülüşlerim nerede?

Bir dağ kulübesinde yerde yatan post gibiyim.
Sereserpe yarım yamalak düşüncelerim,
Gaz lambasının ışığında kaybolan beni arıyorum,
Yine ıslak sokaklar,
Boş caddeler, sessiz kaldırımlar arşınlıyorum.
Sahte bir gülümseme çiziyorum dudak kenarlarıma,
Acının kerpetenleri şah damarımı arşınlıyor.

Ölüm korkutmuyor beni,
Şahadet şerbetini senin elinden içeceksem,
Çek dilini sapla yüreğime,
Akan her damla yaş yıkar mı,
Arıtırmı ihanetinin lekesini,
Söyle öznesiz yüklem arıtır mı?