Sözlerinden gelen pis kokular,
çürüyen sadakatinin küllerinde
ölmekte olan bir nefes gibi yükselir,
ruhunun en derin kıvrımlarına siner.
Gölgesinde zehir saklayan bir yılan misali
dolanır etrafımda;
ihanetin bıçakları keskince saplanır kalbime.
Yıkılan güvenimin suskun isyanları
usulca geçmişin izlerini fısıldar;
açığa çıkar yavaş yavaş,
raflara saklanmış acıların tozlu sayfaları.
Kayıt Tarihi : 2.10.2025 13:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!