İhânetin Başmüsebbibi Şiiri - Mehmet İslami

Kaim biraderi Ebû Lehebin
Din düşmanı Süfyan’daki sebebin
Bilmiyor ki hükmü hiçtir nesebin
Resulü katleden bu Emevi’ler

Hasan’ı şüheda eden karısı
Muaviye denen eşşek arısı

Seni yez iti me alırım ben
Kocanı zehirle öldür hele sen
Elinin içinde her ne istersen
Saltanat çün HİLÂFETİ törpüler

Zehirlendi Hasan gece yarısı
Oluverdi rengi; saman sarısı

O yez itki düşmanlıkta zirvede
Sizin korktuğunuz ey baba, dede
Ayağım altında başı, kâbede
Kalkında bir bakın hele, dediler

Bu zındıkın beş paretmez derisi
Bunlar İslâma düşmanlar sürüsü

Kılda kerâmet var KEÇİ’de çünkü
Bu gün süslenenler üryanlar, dünkü
Eti, sütü, yağı, yok mudur sanki
Söylediği dine düşman türküler

Bir çobana tabi olur sürüsü
Yürüdüdümü arttan gelir gerisi

Berhüdar ol deli Dumrul Polatım
Dünyâya küskünüm yok katım, yatım
Dakikayı saydığından saatim
Sele karşı boyun eğdi köprüler

Dâima zehr kusar eşşek arısı
Sabah, akşam hattâ gece yarısı

Yâdeylemek kolay gelmiyor dile
Âliyi katlettiler Omer ile
Bülbülleri düşman ettiler güle
Ahû figan edip Ellâh’tan diler

İSLÂMİ’ye verir yaban darısı
Bunların zehirli yaşı, kurusu