Önce bir mezedir o
Bir içki masasında
Zamanla şekil alır
Bilmeden kafasında
Ansızın isim olur
Telefon rehberinde
Suçluluk filizlenir
Yavaşca yüreğinde
Beyninde ihanet eder
İnsanlar sevgiliye
Beden önemsiz kalır
Bilinmez nasıl, niye?
Yürekte çöreklenir
Artık yoğun ikilem,
Öfkesi kendine mi?
Sevgiliye, mezeye mi?
Kime olursa olsun
Sonuçta kazanan yok
Kırılmış bir onurla
Kalbe saplanır bir ok
Tedavisi mümkün mü
Böylesi bir yaranın.?
Artık anlamı kalmaz
Bu uğurda kavganın
Sessiz bir veda ile
Ayrılacaktır yollar.
Ama kolay çözülmez!
Sarmaşık olmuş kollar.
Yılların emeği var,
Aşk sevgiye dönüşmüş.
Etle tırnak değiller,
Kemiğe et bürünnmüş.
Birlikte onarılır
Tek tek açılan yara.
Gri bulutlar da var
Sadece yok ak kara.
El ele verilirse
Aşılır bütün dağlar
Yine sevgi yüklenir
Yürekler coşar çağlar...
Kayıt Tarihi : 17.8.2011 01:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!