İhanet var,
Düşünmeyi unutmuş beyinler
. ihanet içinde yok oluyor.
Boğuyor ihanetler doğmamış beyinleri
Kine, nefrete boğuyor açmamış çiçekleri.
Duramıyor yağmur
. süzülüyor ihanetin üstüne üstüne
Yıkıyor ihaneti,
Silmek istiyor kini, nefreti.
Güzel bir koku yayılıyor
Toprak, yağmur sularıyla
. çekiyor ihaneti içine, derinliklere.
Siliniyor ihanet
Parlıyor beinle
Pırıl pırıl düşünceler genişliyor.
Kin, nefret kendiliğinden yokoluyor
Açıyor çiçekler,
Doğa,
Renkleriyle açıyor.
Kayıt Tarihi : 21.12.2006 22:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şairin SOLDURMAYIN GÜNEŞİ isimli kitabında yayınlandı.
![Özlem Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/21/ihanet-siliniyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!