İNSAN NE Mİ İÇİN YAŞAR!
(İ) nsan ne için yaşar…
İ (H) mal ettiği şu hayatta daha ne kaybeder.
An (A) maddesi toprak olan varlık, hiç mi ibret almaz.
Ama (N) sız gelir de ölüm, pişman bile olmazsın.
Besl (E) diğin şu kötülükler, aldığın ahlar,
hiç mi (T) eslim almaz sanırsın seni! Yanacağız, yanacaksın, yakacak bu ahlar…
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Şiirinizi
beğeniyle okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta