İhanet Renkleri Şiiri - Mai Karga

kırık camlarını,
ellerim ile tek tek diktiğim paletimin son rengiydin.
sönmüş mahremimi siyaha boyadığım,
paslı parmaklıklarıma rağmen
her zaman titremeyi başarabilen bir ölü cenin pembesiydin.
sahi,aşkın rengi de pembedir,hemen çizelim neşesini!
biraz orospu kırmızısını alayım fırçama,
biraz da beyazın asaletini…
en solumda çok hoş durdu bu rengi pembe olan,
aşk denilen mezar.
ben bir çocuk ressamım!
fırçam bakiredir,tuvalim pembezar.
seni çizebilmem için
bütün ihanet renkleri hazır minik ellerimde.
kırmızı rengi kadar tutkulu,
sarı rengi kadar umursamaz bir kadındın.
ama artık mavi rengi kadar özgürsün tuvalimde…