3.12.1994 İzmir/Konak
Gün kararırken, gönlüm de karardı.
Yaşadığım kristal oda hepten karanlıktı.
Göremeyen birine güneşin parlaklığını anlatmak gibiydi verdiğim karar.
Karaya ayak bastım zannediyordum, yalınayakmışım meğer.
Bir gece bir karar verdim ve terkettim ne varsa sevilmeye değer.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta