Gün kararırken, gönlüm de karardı.
Yaşadığım kristal oda hepten karanlıktı.
Göremeyen birine güneşin parlaklığını anlatmak gibiydi verdiğim karar.
Karaya ayak bastım zannediyordum, yalınayakmışım meğer.
Bir gece bir karar verdim ve terkettim ne varsa sevilmeye değer.
Kayıt Tarihi : 27.5.2020 16:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!