Bu şiiri sana nihavent makamından değil, ihanet makamından yazıyorum
İçimde hâlâ beyin ölümü gerçekleşmeyen duygular var.
Zincirli dilimin bu son iç çekişi,
Arsız yüreğimin bu son “gel” diye bekleyişi.
Kapıyı çarpıp giderken ardından son kez bakan gözlerim
Şimdilerde ihanetini izliyor.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta