Dört kitaptan başlayalım, aşkın ihanetine.
Günahkârdır gözlerin ve duyguların nihayetinde.
Gerçek olan şudur ki aşk kifayetinde;
Karşılıksızdır sevgi âlimde.
Gözlerinin içine koyduğun gözyaşı yalan,
Senden tek gerçek hercümerç kalan.
Aşkı vermedi mi sana ihaneti yaratan.
Yağmurdan sonra ki güneş kadar yüzüme vuran.
Titriyor bedenim üşüyen ruhuma;
Üşüyen ruhum ağlıyor aşkıma.
Ne seninle geçen her dakika gelsin aklıma,
Ne de sensiz geçen her an girsin aşkın hakkına.
Bu bir buz sancısı biliyorum.
Zira çoktan yazılmış eriyorum.
Kehanet değil bu, sanki ihanetinle yaşıyorum;
Yokluğunda dayanamam buna, seninle var oluyorum.
Dünya dönüyor onun etrafında ezelden.
İhtiyacı var beklide bu sebepten.
Hesap sorar bir gün göklerden ve yerlerden.
Bir sen kaldı içimde al onu da benden.
Kayıt Tarihi : 9.5.2013 23:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!