Hazal Şiiri - Selçuk Dik

Kalpten sitemim yok sana; dilimden gelir ancak kinim bedduamda.
Biraz siyahım biraz beyaz, kötülüğün ve iyiliğin renginde.
Ağlayan bir çift göz olmak istemezdim aslında;
Damla damla büyüyen nefretimde....

Her yerde hayalin var su içercesine kandığım
Kurtar beni göklerden gelen kudrete yandığım
Ne gül gözümde ne de lale maşukum ben o yâre
Bir bengisu pınarında bir eros kucağında ben avare

Yaşamak ne zormuş meğer sensiz bu bedende
Ruhum uçurumun serseriliğinde
Gül yüzün şarabımın eleminde
Çare yokmuş iman ettik kaderime de.

Yalnız ruhumun ıssız kalan gönül diyarı
Bilemedim nasıl edem terk-i diyarı
Gözlerim dolaşsa da diyar diyarı
Taa yüreğimdedir aşkımın diyarı

Pelerinimle kapatsam dünyayı güneş vuramasa yeryüzüne
Kimse göremese âşık olamasa suretine de
Gücüm bir sana yetmiyor oy zalım yâre
Yüzüm gülmez oldu ağla ağla yok ki çare

Dünyaya geldiğim anda alnıma yazılmış bir yazma;
Peşinden koş ki dur, bir küçük hazala…
Cellât olsan da vursan baltanı kanata kanata
Ne mecnunu tanırım ne de leylayı efsane olsun kâinata