İhanet pirim yaptı,
kalemler kırıldığı gün.
Güveni düşük ilişki
ihanet endişesine dönüştü.
Evcil bir kedi gibi,
canın yanınca vahşileşirsin.
Yüreğime sapladığın
o hançer darbelerinden,
kalbim delik deşik.
Hiç düşünmeden
kırdın kalbimi,
iyileşinceye kadar
bekleyeceğim seni.
Ceylan gözlüm
kırdığın parçaları topla
kalbim senin.
Ruhumun kimyası bitti,
yanan küller kaldı geriye,
Yüreğim durulduğu gün,
sen bana geldiğinde çok geçti.
07.05.10/Bursa
Ramazan ÇiçekliKayıt Tarihi : 5.6.2010 15:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Çiçekli](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/05/ihanet-314.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)