Belkisi yok en sıkı ihanetim kendime
Damla gitti şu elimde tutuyorum geceyi
Durmadan yalan söylüyorum herşeye
Başarabildiğim birşeyler kalmıştır belki diye durmadan deniyorum kaybettiğimdeyse zaten başka bir yerde buluyorum kendimi
hala en doğrusunu söylediğimi biliyorum yalanlar dışında yine yalan söyledim ben aslında hiç yalan söylemem sadece yalanı yaşıyorum ihanet ederek kendime yapraklar soluyor yine yaklaştı benim mevsimim
belki bu durumu bir yağmur halleder belki tek bir damla
çıkar yüyürüm biraz hayalin gülümser ben dil çıkartırım
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta