Iğdır'dan Geliş Şiiri - Osman Bulut

“Çek git dedi şu Iğdır’dan kör şeytan
Mel’unun sözüne uyarak geldim…”
Desem yalan olur vallahi yalan..
Hayırlısı budur diyerek geldim…

Valim “gitme” diye haber gönderdi
Müdürüm her şeyi önüme serdi.
Yerlikaya Söğütlü’de yer verdi
Bunların hepsinden cayarak geldim…

Az değildi mülki erkanın vââdi
Müdürlüktü Sayın Bakan’ın vââdi.
Beş tepsi börekti Başkan’ın vââdi
Yavan kuru ekmek yiyerek geldim…

Takılmadım sloganlar ardına,
Kem söz söylemedim tek bir ferdine.
Kucak açtım; koyununa kurduna
Bir bahçe içinde yayarak geldim…

Kayısı bol sanır Iğdır’ı bilen
Üç beş bahçeciktir geride kalan.
Her sene Nahçivan elinden gelen
İthal kayısıyla doyarak geldim…

O diyarda kısmetim bu kadarmış
Daha fazla kalmak ömre zararmış.
Tebdil-i mekanda hayırlar varmış
Sonunda bu sözü duyarak geldim…

Haset, kibir uymaz hiçbir etiğe,
Onları öldürdüm basıp tetiğe.
Öz nefsimi yerleştirip kütüğe,
Kuru soğan gibi kıyarak geldim…

Bir beytine göre Ziya Paşa’nın
Çoğuna katkısı yokmuş ünvanın.
Koşmadım peşinde; şöhretin, şanın
Kulluk gömleğini giyerek geldim…

Delisiyim sözün, sazın delisi
Susturamaz kaymakamı, valisi.
Şaka değil belki bir tır dolusu
İmzamı geride koyarak geldim…

Gerçekten çok sertti bu yıl ki ferman,
Kimi şah seçildi, kimisi kurban.
Kızağa alındı yüzlerce insan
Ben de Kayseri’ye kayarak geldim.

Böyledir biz memurların kaderi
Tekaüd olanlar görür zaferi.
Erzurum, Erzincan, Sivas, Kayseri
Kilometreleri sayarak geldim…

Doğrudur; elimi, belimi tuttum
Söyleneni gün batmadan unuttum.
Osman der ki: “ben hepsinden hoşnuttum”
Başım dik, gönlümü eğerek geldim…