İğde'ye Gelin Şiiri - Ramazan Pamuk

Ma­yıs­ta açar ça­lı­sı
Gelin iğ­de­ye İğdeye
Kok­la­yan olur de­li­si
Gelin iğ­de­ye İğde’ye

Üç ca­mi­den ezan sesi
Siler ku­lak­lar­dan pası
Burda yi­ğit­le­rin hası
Gelin iğ­de­ye İğde’ye

Sofra geniş kurun bağ­daş
Kelle soğan eze­lim baş
Bir ola­lım gavim gar­daş
Gelin iğ­de­ye İğde’ye

Is­kav­tıl taş köp­rü­sü var
Cemre düşüp gel­sin bahar
Me­det­siz­de eri­sin kar
Gelin iğ­de­ye İğde’ye

Tel­li­oluk­tan bir su için
Ordan kal­kıp guza geçin
Koyun tutup kuzu seçın
Gelin iğ­de­ye İğde’ye

Şen olur dü­ğü­nü toyu
Aşi­ret obası boyu
Os­man­lı­dan gelir soyu
Gelin iğ­de­ye İğde’ye

Meri kek­lik eş se­çer­ken
Gak­lık­tan sular içer­ken
Geç kal­ma­yın sabah erken
Gelin iğ­de­ye İğde’ye

Cey­han çag­la­yıp co­şar­ken
Ben­di­ni yıkıp ta­şar­ken
Top­ra­ğa tohum dü­şer­ken
Gelin iğ­de­ye İğde’ye

Tâş oluk­tan aşın ďüze
Hoş gö­rü­nür bakan göze
Gerek var mı başka söze
Gelin iğ­de­ye İğde’ye

Hil­ka­ti­yim ana yur­dum
Gün geç­tik­çe arttı der­dim
Uğ­ru­na öm­rü­mü ver­dim
Gelin iğ­de­ye İğde’ye