Yol boyu iğde ağaçları sıralı,
İncecik dalları toprağa bakıyor, adını fısıldıyor.
Sen gibi talepsiz, biraz suya ihtiyaç duyuyor,
Anlaşılan onlar da hâline şükrediyor.
Yol boyu iğde çiçekleri kokuyor.
Sanki sen geçmişsin buralardan.
Kokun sinmiş bu sapsarı çiçeklere,
Peşin sıra gidiyorum.
Rüzgâr bile senden bir tutam almış,
Getirmiş sevdanı hüzünle göğsüme bırakmış.
Adını haykırıyor iğde çiçekleri,
İçimde her an bir hasret büyüyor.
Dikenlerin saplansa da yüreğime,
Bir parça sen koparıp yanıma aldım.
İğde çiçekleri göğsümde bir yangın,
Her nefeste senin küllerinle doluyorum.
Dr. Osman Akçay (Seğmenoğlu)
Osman Akçay
Kayıt Tarihi : 13.8.2025 00:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, Tolerans Kültür Sanat Edebiyat Dergisi'nin Ağustos 2025 tarihli 38. sayısında yayımlanmıştır.
TÜM YORUMLAR (2)