İğde Çiçekleri Koyacağım Kapına

Bilirsin...
Oldum olası severim türküleri
Çığırdıkça daraltan ciğerlerimde nefesimi
Bu günlerde
Biat etmiş, ezgiler ölüm fermanıma
Boğuluyorum...
Boğazımda elleri
İsyanlarda şiirlerim
Darmadağın, salkım saçak
Sığmıyor mısralara
Kapılmışlar delice bir rüzgara
Tutundum eteklerinden
Aştı aştı ülkelerin
Demir atacağım tüm limanlarına, denizlerin
Martılara seni sora sora
Dorukları karlı, zemheri dağların
Meşakkatli patika yollarında, düşe kalka
Ahtım olsun, andım olsun
Bir gece geleceğim...
Kapına
Sessiz sedasız, parmak uçlarımda...

Bir gece
Bir kucağım dolusu iğde çiçekleri
Bırakacağım kapına
Ben kokulu
Bozkır kokulu
Belki merhem olur yaralarına
Sol yanın kanadıkça
Yükseldikçe, ıradıkça artan
Çırpındıkça çoğalan
Özlemlerin...
Huma kuşları kanatlarında...

Emek emek, alın terim
Adımıza iki ağaç diktim
Gül sana...
Can havliyle sarıldığım
Sarıldıkça daha derin
Suladıkça göz pınarlarımda
Yeşertemedim...
Gül kurudu
Biçareyim...
Kıraç bağrım toprağında ancak
Bir iğde ağacı büyüttüm

Bir gece
Bir kucağım dolusu iğde çiçekleri
Bırakacağım kapına
Uyanınca al onları bas bağrına, kokla
Ne dersen de
Memleket de, yıldızlar de, gençliğim de
Taaa çoktan unuttuğum de
Ya da
Unatamadım...
Ama bile bile, kurttuğum de
Okşadım herbirini birer birer
Toprak kokan ellerimle
Kokum tenine sinsin diye

Onulmaz özlemlerimi...
Nefesimi hapsedip göğüs kafesime
Öyle, çıt çıkarmadan
Bölmeden tatlı uykunu
Dokunmadan bensiz düşlerine
Geleceğim o şehre, bir gece
Bir gece
Bir kucağım dolusu iğde çiçekleri
Bırakacağım kapına...

#NevinGündüz
15.05.2021
Hannover