Babamın ilk görev yeri Kısas...
Dallarına defalarca çıkıp düştüğümüz,
Yara bere içinde kalsak da
Çiçeklerini yemekten asla vazgeçmediğimiz o ağaç...
Belki de düşüp kalkmayı ondan öğrendim.
Kim bilir...
Hayatı insana bazen bir ağaç öğretebiliyor...
Ve ağaçlar insana geçen koca bir ömrü hatırlatıyor.
İğde...
3/3
Hacer ArpagKayıt Tarihi : 7.5.2025 11:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!