İftira Şiiri - Hülya Sevinç

Ellerin diline düşmek ne acı!
Çoğunluğun fenalıktı amacı
Acımadan ekmişlerdi tohumu
Yeşerdi kök saldı yalan ağacı

Kulaktan kulağa fitne dolaşır
Kimileri bazen buna inanır
İnsan olan buna nasıl dayanır
Güneş bile balçık ile sıvanır

Yılan gibi zehir saçar dilleri
Hep can acıtırdı kötü sözleri
Dünyayı cehenneme çevirir de
Yine de vazgeçmez bu gibileri

Vicdanı yok kalbi nasır tutuyor
Sanki şeytanı içinde taşıyor
Kötülük etmekten mutlu oluyor
Bazıları bu duruma şaşıyor

Bu fani dünya da bunca hırs neden?
Belli ki sanıyor ölümsüz beden!
Af da dilemiyor ecel gelmeden
Kötülükten medet umar bilmeden

Bazısı diyordu beyaza kara
Yalan sözleriyle açıyor yara
Çok insan bu yüzden düşüyor dara
Hak yemektir atılan her iftira…