İfrit Sevdaya Düştüm

Nasıl ifrit bir sevdaya düştü bu gönlüm
Düşten uzak düşman başına
Geçtim senin ihanetini
Kalbimle ele ele vermiş
Aklım ihanet ediyor bana
Şaşıyorum kendime
Bu acizlik bu çaresizlik
Yenilir yutulur şey değil
Taşıyacağımdan fazlaysa bu yük
Terazinin hangi kefesinde unutuldu
İlahi adalet
Oysa
Seninle aynı güneşe doğmak
Aynı bahara uyanmak
Bir gülün yedi rengine bürünüp
Kat kat sarılmak gibi anlaşılır
Makul isteklerim vardı
Şimdi sen
Başkasının koynunda geceye uzanırken
Ben alışılmadık bir karanlığın ızdırabını
Taşıyorum sabaha
Dön gel
Senin mevcudiyetinde saklı varlığım
Sabrım kalmadı ayrılığa
Seni özledim
Gel sırt ver bir bedene ağır yüküme
Beraber aşalım karlı dağları
Yaşayıp gidelim anlık bu ömrü