İflas etmiş hayaller Şiiri - İlyas Kaplan

kafamı çatlatan düşüncelerden eser yok
hiç duymadığım bir hafiflik içindeyim
sanki ağırlık kanununun dışında
kanatlarım olsa uçabilirim
yer ile gök arasında geçmişin dehlizlerinde

bir sabah çayı içmesini o kadar özledim ki,
bazen örtüsünü kaldırmayı unuttuğum
o küçük masa ve koltuklarını ...

içinden geçtiğim gecelerde
hiç görmediğim var olup olmadıklarını bilmediğim
kırık tebessümleri, ayrılık şarkılarını
evimin alçak duvarlarından taşan ağaç dallarını
adeta canlanan bodur incir ağacını

iki kıyı boyunca kümelenmiş aydınlıklar
çok renkli parıltıdan, ışık sarsıntılarından ibaret
biraz ötede şeffaf bir karanlık
kayık ışıkları ,siyah, mor kadifeler de mahpus .

vapur dalgalarının, küçük çalkantılardan
elmaslar gibi parıldadığı sularda,
aydınlık yüklü gölgenin bin türlü akisle bana doğru yükselişi

müstakil bir dünyada yaşanıyormuş hissini veren
sessizce boşluğa uzanmış ürkek gölgeler
derinden ürperişli ahlar çekip
titreyen ellerden suya çiçekler düşmüş
tek şifreli bir nevi aşk mektupları

bazen uzviyetimin bir köşesinde,
bazen tek bir ruh halinde,
bazen gündelik işlerde unutulan
yanımda ve kanımda taşıdığım bir dünya
bir dünya ki ister istemez ağırlığı sırtımda
alnımda bana yabancı denebilecek ter damlaları
zihnimde en fena ihtimaller .

sıcak bir sokuluşun hiç tatmadığım cinsten büyüsünü
sade lezzet anlarını taşıyıp durdum
ılık bir havada bir nevi sarhoşluk içinde
vücudumun hiç bilmediğim ve tanımadığım noktalarına,

göğsü göğsümde saçları yüzümü örtmüş,
alnım nefes kalabalığı ile buğulu
tenimde toplanan kısık bir haz
ölümden başka her türlü ölmeğe hazır
gözlerinin parıltısıyla erimeye
bütün gece yakınlığının verdiği duyguyla

bir arzunun en son haddinde,
şuur kaybına varan elemlerin harap ettiği
hep bir gece evvelki rüyayı anımsayıp
bütün benliğimi kaplayan hazla birleşmiş
tatlı kokusunu duyduğum
içimde bir bıçak gibi çalışan
başka başka hislerle

uçarı bir hayattan kalma cinsten ihtiraslar
aynı tecrübenin bir yığın tatsız tekrarı
iflas etmiş bir hayalin tesirinde
bir kadını layıkıyla sevmek fırsatına erememiş
böyle bir fırsatı kaçırma hezeyanlarıyla dolu

daha bir saat evvelinden bile
o kadar yıkıcı olan gerçeklerden çok uzak
o kadar ilerlemişim ki,
geriye dönmek artık çok zor…

redfer