İflahsızın Korunda Şiiri - Seyfi Karaca

Ne dedin
Ne dedin
Ne dediiiin...?
Sevgi mi dedin sen, ne dediiin..?
Hiç susma öyleyse sakın
Sen yoruldukca hiç farketmez uykuların devbralacaktır
O dediğin güzel rüyalar nöbetini
Bir daha söyle
Çok söyle
Herzaman ve hep söyle...!
Çünkü öyle bir laf edersin ki
Tam hak yerini bulmuşuyla harfiyyyen kalb-i müşküllere
Hayatın en canalıcı yerinden kapısı vuruldukca,
Kendi edemeyip hayata can veren
Öyle bir laf edersin ki
Kıble tam
Kıyam tam
Yolu ve yordamıyla yörüngesini en sağlamlardan bulmuşun
Kılınmış kararıyla huzura ikrarlı
Öyle bşr laf ettin ki yaşadığı her günle artıp
Gözalabildiğine zamanın ve mekanın bütün boşluklarını dolduran
Öyle bir laf ettin ki
Senden
Benden
Bizim dışımızdakilerden
.....kaç bilir kaç alem...
Her adını anan kadar sen de öyleyse
Yandın yandın
Ateşine düşenler kadar iflahsızı kavruldun...

Seyfi Karaca.........Mayıs / 11