İflah Olmaz Şiiri - Oktay Coşar

iflah olmaz,
ruhumu öptüğün yerlerim,
kanamaz gözyaşlarımın yanağımdaki duruşu.
çelişkilerime örttüğün tülden hasretler,
ne kolay açıyor kavuşmalarımın kilidini.

İslah olur ama,
özlemlerime batan umut yaraları.
Sensizliğimin çatlayan sevdası.
Ellerinle deniz topla,
ben ufuk çizgisinde bir cambaz iken.
Ellerinle gün topla,
ben senin sabahında uyurken.
Ellerinle zaman topla,
ben anıların acıyan yüzlerini tararken.

İflah olmaz,
uzaklığımın sende üreyen öyküleri.

İflah olmaz, felah olur dokundukça bir gülüşün bana.