İflah olmaz Allah’tan başkasına tapan,
Allah’ın rızasını kazanır gönülleri yapan.
Gerçek mutluluğu yaşayamaz asla,
Doğru yollar varken, eğri yollara sapan.
İflah olmaz masum insanlara iftira atan,
Bir değildir çalışan ile yan gelip yatan.
Cehennem zebanilerinin misafiridir,
Menfaati için dostunu yarı yolda koyup satan.
İflah olmaz iki dostun arasını açan,
Makbul insandır etrafına ziyalar saçan.
En babayiğit,en delikanlı,odur bu ortamda,
Habis ruhlu insanların şerrinden kaçan.
İflah olmaz helali harama karıştıran,
Habibullah’a komşu olur sevenleri barıştıran
Vicdanen rahatlayamaz varını yoğunu verse bile,
İnsanları birbirleriyle bir hiç uğruna kapıştıran.
İflah olmaz yetimin başını sevgi ile sıvazlamayan,
Şerefli odur buldukça nimetleri şükredip azmayan.
Her gönlün bir kapısı vardır arayıp bulmak lazım,
İki cihanda da aziz olur berrak suları bulandırmayan.
27/02/2007
Kayıt Tarihi : 27.2.2007 13:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!