Sevmek gibi geliyordu her şey,
sevmek gibi gidiyordu kadın
adının anlattığı,canın teni yakmasıydı,
bir bulut evet ama aslolan
bulutun suyu yağmasaydı...
Devamını Oku
sevmek gibi gidiyordu kadın
adının anlattığı,canın teni yakmasıydı,
bir bulut evet ama aslolan
bulutun suyu yağmasaydı...
Sen Gene Yoksun
Bak, saat sabahın kaçı oldu be,
Şafaklar attı da, sen yine yoksun...
Gece, deli kızın saçı oldu be,
Beni ağlattı da, sen yine yoksun...
Geç vakite kadar içtim bekledim,
Aklımı geceden seçtim bekledim,
Koltukta kendimden geçtim bekledim,
Sularda yattı da, sen yine yoksun...
Doldurdum boşalttım, yine doldurttum,
Ettiklerini beş bine doldurttum,
Şeytan'a kazdırdım, Cin'e doldurttum,
Azrail çattı da, sen yine yoksun...
Yeter artık bıktım, senden usandım,
Bugünden, yarından, dünden usandım,
Senin yüzünden ben, benden usandım,
Dünya'lar battı da, sen yine yoksun...
Ozan Yayla
Er İşidir
Kavak zayıf, direk olmaz,
Tenekeden kürek olmaz,
Her adamda yürek olmaz,
Vurmak sanat, er işidir...
Dost, gardaşdan ileridir,
Gönül, aşkın kileridir,
O bir müze, galeridir,
Kurmak sanat, er işidir...
Her an hayal kuran beşer,
Dik yamaçta duran düşer,
Hep yakının yaran deşer,
Sarmak sanat, er işidir...
Gül bahçene dolsa hazan,
Olsada kuyunu kazan,
Hasmın ayağına bazan,
Varmak sanat, er işidir...
Yalandan yüze gülenden,
Sakın, meraktan ölenden,
Bilmeyince, bir bilenden,
Sormak sanat, er işidir...
Kimseye kara çalmadan,
Fitne ve fesat olmadan,
Karşılığını almadan,
Vermek sanat, er işidir...
Ozan Yayla
Gurbette Bir Akşam
Gurbette bir akşam nasıl geçerki,
Ya sılada aklın, yada yardadır...
Birinden birini nasıl seçerki,
Hangisini ansan için dardadır...
Sılayı anarsın duyarsın acı,
Aklına gelirler anayla bacı,
Kadehlerde arar gönül ilacı,
Ya bir meyhanede,yada bardadır...
Yanar aşk oduna için pişerse,
Düşünemez olun kafan şişerse,
Hele birde yar aklına düşerse,
Feryat eder gönül,ahü'zardadır...
Ozan YAYLA kalır bir tek başına,
Zehir akar ekmeğine aşına,
Bitmedikçe zalım gurbet,boşuna,
Gönül dağı borandadır,kardadır...
Ozan YAYLA
Hal Böyle
Namussuzluk meslek olmuş,
Namuslu boşta geziyor...
Şeref ayaklar altında,
Şerefsiz başta geziyor...
Doldurmuş eline kozu,
Üçkâğıtçı yenilirmi...
Emmisi var, dayısı var,
Sen şöyle dur denilirmi...
Garibana şey deniyor,
Darı gördüğünden düş'te...
Pezeveng'e bey deniyor,
Dürzü'yü düşünün işte...
Hamal, sırtındaki ipin,
Hesabını veremiyor...
Deyyus kadar hat'rı yoktur,
Göğsünü bir geremiyor...
Kimin ne mal olduğunu,
Sana deyim, biraz durda...
Esrar alan, karı satan,
Plaket alıyor burda...
Ozan YAYLA böyle diyor,
Diye, düşünüp de yanma...
O tarafı sana kalmış,
İster inan, ister'nanma...
Ozan Yayla
Zavallı Memur
Dinleyin şu sözlerimi,
Kan doldurdu gözlerimi,
Bu devletin memurları,
Yaktı benim özlerimi...
Ağır hasta, komalıklar,
Her yerinde yamalık var,
Nere gitse horlanıyor,
Çünkü; başta analık var...
Yetişir oğulu-kızı,
Alır içini bir sızı,
Yetmiyor çağ atlamaya,
Zavallı memurun hızı...
Durur dayre de süs gibi,
İlk model otobüs gibi,
Eve varmaya korkuyor,
Sanki karıyla küs gibi...
Kırılır şişe, dönemez,
Can çıkar döşe dönemez,
Emmisi-dayısı yoktur,
Bulup bir köşe dönemez...
Hiç durmadan akar yaşı,
Zehirdir ekmeği-aşı,
Hazırlayın kefinini,
Gene geliyor aybaşı...
Buçuk geldi, buçuk gider,
Derdi dolu saçık gider,
Kapalısını görmedim,
Gözleri hep açık gider...
Bayram nedir bilemezki,
Hiçbir zaman gülemezki,
Yokluk içinde sürünür,
Adam gibi ölemezki...
Sevinemez çocukları,
Naylon poşet gocukları,
Merhamete gelin artık,
Hey Allah'ın gıcıkları...
657 o,
Gözde nankör bir kedi o,
Kırılır amma bilinmez,
Anadan ortopedi o...
Eksik olmaz borç boynunda,
Köyneği yoktur koynunda,
Kazandığını hiç bilmem,
Yeniliyor her oy'nunda...
Vay zavallı garip memur,
Bilmiyor ne, vizon-samur,
Birşeye gücü yetmiyor,
Kazancı bir topak hamur...
Ozan YAYLA, vur hele vur,
Derdimin üzerinde dur,
Sanki bura Amerika,
Zenci köleside memur...
vaaaaaaaaaay
vay memurum vay.
Ozan Yayla