İdris Nebi Karakuş Şiirleri - Şair İdris ...

Bir ülke ki milleti Türk;
İnsanı Türkçe konuşur.
Azerbaycan, Kırım, Kerkük…
Soydanı Türkçe konuşur.

Yaylaları,ovaları…

Yiğit mi yiğit, er mi er idi;
Bir nesil geldi, geçti bir nesil
Aka ak, karaya kara derdi
Bil nesil geldi, geçti bir nesil.

Adı Dursun’du, adı Süleyman;

Bakışlarım bir bilmece, sır ise;
Gözlerimden anla beni, çöz beni...
Daha nice bilinmezim var ise;
Sözlerimden anla beni, çöz beni...

Tez gel de civelek koyma merakta;

Mehtaplı geceler üşütmez beni;
Aşkının ateşi yaktıkça böyle.
Sevmemek mümkün mü sevgilim seni;
Gözlerin süzerek baktıkça böyle.

Bir serap misali görünür gider,

Ne zaman yastığa başımı koysam
Gözümün önüne Nahçıvan gelir.
Umutlarıma yas, yüreğime gam,
Aklıma Türkmen, Azerbaycan gelir.

Burnumda tüterken aç, susuz Kırgız,

KARANLIĞIN ŞAFAĞI


Uzun ve ıssız bir gecenin sonunda mıyım ne?

Ne bir el uzandı tutmak için elimden,

YORULDUM BEN

Hayat ipliğine hülya
Dize dize yoruldum ben
Ekmek atlı ben de yaya
Geze geze yoruldum ben

Enbiyalar yurdunu
Mâmur eyle Allah’ım!
Yetki ver, Bozkurdunu
Âmir eyle Allah’ım!

Küfrün Haç’ın yerini,

Atmaca uçurumlarında raks ederken şahinler,
ıssız, dik yamaçlarda anî bir çığlık duyarsan feryada benzer;
bir kurt uluması yırtarsa gecenin sessizliğini apansız;
ağlamaklı bir yanık bozlak duyarsan uzaklardan;
bir hüzzamın buruk nâmelerini haykırırsa
kırık ney;

Mor bulutlu akşamların sağanak sağanak yağan rahmetine ufuktan göz kırpan nur yüzlü güneşin selâmı bir başkadır;
bu selâm ulvidir; bu selâm mukaddestir…

Al bu selâmı götür, ver;
mukaddes dava uğruna toprağı öpen
ülkü şehitlerine…